دهلی نو یکی از سه شهر بزرگ کشور هند است که بخشی از کلانشهر دهلی را تشکیل می دهد. این شهر پایتخت ملی هندوستان و مقر دولت هند است و با قدمتی بیش از ۵۰۰۰ سال، به همراه دمشق و بنارس یکی از قدیمی ترین شهر های جهان محسوب می شود.
در سال ۱۹۱۱ شاه جرج پنجم در سفری به هندوستان، دستور تغییر پایتخت این کشور را داد و پس از بازسازی و ایجاد تغییرات، دهلی نو پایتخت هندوستان شد.
بسیاری ریشه ی نام دهلی را در واژه ی فارسی دهلیز می دانند و برخی نیز معتقدند که دهلی تحریف شده ی نام یکی از پادشاهان این کشور، راجا دهلیو، می باشد.
جمعیت شهر دهلی نو طبق سرشماری در سال ۲۰۰۵، ۱۵ میلیون نفر تخمین زده شده بود که اکنون به ۲۱ میلیون نفر نیز می رسد و نسبت جمعیت مردان به زنان ۱۰۰۰ به ۸۲۷ نفر است.
دهلی از شرق با ایالت اوتارپرادش و از غرب با ایالت هاریانا هم مرز است و به سه بخش بزرگ جغرافیایی بزرگ تقسیم می شود: جلگه ای که رودخانه ی یامونا از آن می گذرد، نواحی کوهستانی و جلگه ی گنگ. رودخانه ی یامونا تنها رودخانه ای است که از این شهر می گذرد و سرزمین های اطراف آن بسیار حاصلخیز هستند.
از میان ساکنان شهر دهلی نو ۶۷.۸۳ درصد را هندوها، ۹ درصد را مسلمانان، ۶.۱ درصد را سیک ها و ۰.۹ درصد را مسیحیان تشکیل می دهند. همچنین بخش کوچکی از اقلیت های مذهبی ساکن این شهر بوداییان و کلیمیان می باشند.
زبان رسمی مردم این شهر بزرگ هندی است و پس از آن مردم به زبان انگلیسی، پنجایی و اردو نیز صحبت می کنند.
دهلی نو از لحاظ اقتصاد وضعیت بسیار مطلوبی دارد و به سرعت در حال رشد می باشد. طبق آمار اقتصاد این شهر از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۰۵ با رشد اقتصادی ۶۰ درصدی روبه رو بوده است.
از اماکن و جاذبه های گردشگری این شهر می توان به قلعه ی سرخ، قطب منار، آرامگاه همایون، مسجد دهلی نو، دروازه ی هند، قلعه ی پورانا کیلا، معبد آکشاردام، باغ های لودی و… اشاره کرد.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید